خط كوفي نام خطي از خطوط اسلامي است كه منسوب به شهر كوفه بوده و گفته مي‌شود كه در آنجا شكل گرفته و توسعه يافته است. نخستين نسخه‌هاي قرآن با اين خط نوشته مي‌شد. از سدۀ سوم هجري به بعد با فراگير شدن خط نسخ و ديگر دبيره‌هاي نوآوري شده به‌تدريج كاربرد خط كوفي كمتر شد تا اينكه پس از سده پنجم هجري تقريباً كنار گذاشته شد و ديگر آن همه‌گيري پيشين را نداشت و بيشتر كاربرد تزئيني و محدود يافت.
مشخصات
خط كوفي نام خطي از خطوط اسلامي است كه منسوب به شهر كوفه بوده و گفته مي‌شود كه در آنجا شكل گرفته و توسعه يافته‌است. نخستين نسخه‌هاي قرآن با اين خط نوشته مي‌شد.
نگاره بالا آيه‌هايي از سوره فتح را كه در دوران عباسيان و به خط كوفي خوشنويسي شده است، نشان مي‌دهد. اين اثر هنري مربوط به قرون هشتم و نهم ميلادي است.
خط كوفي بيشتر متشكل از خطوط مستقيم و زاويه‌دار است و كمتر انحنا يا دور در آن مشاهده مي‌شود، اغلب شيوه‌هاي نگارش اين خط با حركت‌هاي عمودي و افقي ممتد و بلندي همراه است. هرچند در نسخه‌هاي متأخر اين خط نقطه‌گذاري و اعراب ديده مي‌شود اما در بيشتر متوني كه به اين خط در سده‌هاي نخست اسلامي نوشته شده نقطه‌هايي براي نشان دادن حركت‌هاي حروف (زير و زبر) آمده و اثري از نقطه‌ها براي تفكيك حروف مشابه نيست.
تاريخچه
هرچند قديمي‌ترين نمونه‌هاي باقي‌مانده از قرآن با خطوطي ابتدايي و تكامل نيافته نگارش شده‌اند اما تقريباً مي‌توان گفت همزمان با ظهور اسلام، خط كوفي هم شكل گرفت و قرآن با خط كوفي نوشته شد و بعدها با سوادآموزي ياران و شاگردان محمد اين خط وسعت يافت.

=========================